(417) Silne, niezależne, dążące do szczęścia kobiety... czyli "Chcę wszystko"

Tytuł: Chcę wszystko
Autor: Charlotte Bronte & Dorota Combrzyńska - Nogala
Wydawnictwo MG
Stron 318

"Jest również pewna historia, której szczegóły często słyszałam od różnych osób i które pragnę streśćić w coś podobnego w formie do opowiadania [...]"

Charlotte Bronte "Chcę wszystko"

 

Charlotte Bronte to oczywiście autorka niezwykle znana ze względu na swoją powieść "Dziwne losy Jane Eyre", którą pokochały tysiące czytelniczek. Trzy lata temu zabrałam się za czytanie powieści "Dziwne losy Jane Eyre" pod wpływem filmu w którym się zakochałam. Niestety dałam wtedy radę przeczytać jedynie niewiele ponad połowę z tej powieści. Ciekawa fabuła, intrygujący bohaterowie, ale w tamtym czasie język jakim została napisana ta powieść mnie pokonał. Autorka powieści losach Jane Eyre zaczęła pisać kolejną powieść pt. "Ashworth" - niestety jej nie ukończyła. Po latach Dorota Combrzyńska - Nogala podjęła się dokończenia tej historii. Jak się jednak okazuje twórczości Bronte w tej powieści jest bardzo mało, przeważa twórczość współczesnej pisarki i mam wrażenie, że dla większości będzie to dobra wiadomość, bowiem język, którym posługuje się Charlotte nie każdemu przypadnie do gustu. Język pani Doroty jest bez wątpienia o wiele przystępniejszy, lżejszy i mniej wyrafinowany co w tym akurat przypadku może być plusem. "Chcę wszystko" okazało się powieścią bardzo przyjemną i przede wszystkim udaną, choć nie oszukujmy się... powieść Charlotte Bronte była do niej jedynie pewną inspiracją, zalążkiem - reszta została w rękach polskiej autorki.

 

Angielska pisarka zaczyna swoją powieść historią pana Ashwortha, który przehulał cały swój majątek. Mężczyzna traci wszystko - żonę, majątek, synowie gdzieś daleko hen w świecie, a jedynym co ma jest córka odbierająca nauki na pensji. Historia pisana przez jedną z sióstr Bronte urywa się, kiedy dziewczyna wraca do domu. To właśnie w tym momencie pani Dorota przejmuje pałeczkę pisząc historię młodych bohaterek osadzoną w realiach wiktoriańskiej Anglii. Pełną zwrotów akcji, przyjaźni, miłości, ale także tragedii. Powieść pani Nogali to powieść pełna wigoru i emocji powieść ukazująca jak silne i niezależne potrafią być kobiety. Nawet w chwilach, kiedy wydaje się to być niemożliwe.  Panna Ashworth po powrocie do domu uczy się żyć wraz ze swoim ojcem, wchodzi w towarzystwo i szuka swojego miejsca w tej nowej dla siebie sytuacji. Kobiecie mieszkającej od początku na pensji trudno jest się z początku odnaleźć, ale jest tak wyszkolona, że oczywiście tego po sobie nie pokazuje. To jej niewzruszenie od razu przyciąga uwagę pewnego młodzieńca Artura Ripley'a. Niespełna szesnastoletnia Mary pozostaje jednak obojętna na jego zaloty. Może z czasem to się jednak zmieni?

 

Równie ważne są jednak losy Ellen Hall, cichej, skromnej i pracowitej przyjaciółki Mary, którą poznała jeszcze na pensji. Biedna dziewczyna, zdana na łaskę brata niejednokrotnie musi udowodniać, że mimo swojej niskiej pozycji społecznej jest warta tyle samo ile inne uczennicy pensji. Tylko ona musi na to dodatkowo zapracować. Jej zmagania z nauczycielką francuskiego, której widocznie nie przypadła do gustu osładza jednak przyjaźń z grubą Jane dla której jest jak wnuczka. Ku uldze Ellen także dyrektorka pensji jest jej życzliwa mimo tego ile obecność dziewczyny sprawia jej kłopotów. Ellen Hall swoją życzliwością pozyskuje życzliwość innych ludzi. Jest oddana i ma wrażenie, że jeszcze wszystko przed nią. Nie ma nic do stracenia, a jedynie wszystko może zyskać... Choć... Na jej drodze od czasu do czasu staje pewien panicz, intrygujący i zachwycający ją swoją bezinteresowną dobrocią. Pochodzą jednak z zupełnie innych klas społecznych, a to wszystko utrudnia. Jednak teoretycznie "Dla chcącego nic trudnego".
Trzecią bohaterką "Chcę wszystko" jest cichutka Marian, zniszczona przez życie. Jej rola w całej powieści wzrasta z każdą stroną, aby w końcu dojść do punktu kulminacyjnego.

 

Trzy bohaterki, trzy życiowe historie splatające się ze sobą w jedną wspólną historię opowiadającą o sile kobiet i ich niezależności. Bohaterki to z jednej strony postacie pogubione, a z drugiej strony osoby obdarzone w sytuacjach tego wymagających niezwykłą odwagą i szlachetnością. Pewne siebie, a przy tym momentami bardzo niepewne. Postacie stworzone przez Charlotte, a dalej poprowadzone przez Dorotę Combrzyńską - Nogalę to postacie bardzo wyważone. Samo ukazanie ich relacji między sobą wyszło polskiej autorce świetnie, a i ukazanie ich losów, a przede wszystkim pomysł na nie wyszedł autorce świetnie. Kruche relacje międzyludzkie, zawiść w rodzinie i kobiety walczące o swoje szczęście. Szczęście czasami do zdobycia bardzo trudne. Pani Dorota ukazuje to wszystko w sposób bardzo wysublimowany.

 

"Chcę wszystko" to świetna powieść osadzona w realiach wiktoriańskiej Anglii, którą czytałam z wielką przyjemnością. Skomplikowane relacje, miłość, przyjaźń, odkrywanie samej siebie i trudności w poszukiwaniu szczęścia. Moc przyjaźni i niezwykła moc kobiet, ich niezależność i wewnętrzna siła - choć czasami bardzo trudna do zdobycia. O tym wszystkim jest ta wzruszająca, wartka historia napisana przez panią Dorotę. To jej część prześwituje przez tą powieść. Stąd też nie odbieram jej jako klasyki, twórczości Bronte jest w tej książce bardzo mało. Inny język - występuje kontrast między tym co napisała Charlotte a tym co napisała Dorota. Stąd też nie radzę odbierać tej książki jako kolejnego dzieła Bronte, a jedynie jako powieść współczesnej autorki inspirowaną powieścią Bronte. Powieść naprawdę bardzo dobrą, przyjemną i godną uwagi.

 

Książka Doroty Combrzyńskiej - Nogali to powieść niesamowicie dobra i godna uwagi. Napisana przez współczesną autorkę, a jednak dobrze oddająca realia panujące w wiktoriańskiej Anglii. To idealna powieść dla tych, którzy nie lubią ciężkiego języka klasyki, a przy tym lubią powieści na ubiegłe epoki stylizowane. Ta jest właśnie jedną z takich powieści. Dorota Combrzyńska - Nogala inspirując się znikomą namiastką twórczości Charlotte Bronte stworzyła powieś, którą czyta się lekko i z zainteresowaniem. Świetne bohaterki, bardzo ciekawa fabuła niejednokrotnie chwytająca za serce. Widać różnicę w narracji obu pisarek, a jednak przy tym pierwsze strony napisane przez Charlotte są idealnym wprowadzeniem do całej powieści i jej klimatu. Oczywiście pani Dorota nie pisze tak nazwijmy to ekskluzywnym językiem, ale posługuje się bardzo dobrym piórem. Reasumując powieść "Chcę wszystko" to naprawdę dobry, porywający utwór, który czyta się z wypiekami na twarzy stworzony przez polska pisarkę. Eksperyment z którego wyszła naprawdę dobra powieść. Polecam fanom powieści osadzonych w wiktoriańskiej Anglii, na wrzosowiskach, o dzielnych i niezależnych kobietach!

 

Za możliwość zapoznania się z tym "eksperymentem" serdecznie dziękuję Wydawnictwu MG!