(30) Słup soli

Tytuł: Słup soli
Autor: Elżbieta Zubrzycka
Wydawnictwo GWP
Stron 50

Opis z tyłu:
Pewnego dnia po lekcjach spostrzegłem, że Guz znalazł sobie kolejną ofiarę - nowego ucznia w szkole. Najpierw kazał mu oddać pieniądze, a potem popychał go i poszturchiwał. Stałem jak słup soli. Rozejrzałem się wokoło. Było nas kilkunastu. Wszyscy zamarli w bezruchu i patrzyli na poczynania Guza bez mrugnięcia okiem. Potrafiłem myśleć tylko o jednym: "Ja też jestem nowy. Czy będę następny?" 

Guz jest silny i popiera go wielu kolegów ze starszych klas. Chłopcy, którzy obserwują jego poczynania, boją się zaprotestować, gdyż obawiają się zemsty. Nie chcą stać się następnym celem ataków Guza. Każdy z nich myśli, że jest sam i w pojedynkę nie da rady silniejszemu. 

Ale wreszcie chłopcy postanawiają działać wspólnie. Z zaskoczeniem odkrywają, jak wielu spośród nich nie akceptuje dręczenia. Przekonują się, że stanowią wielką siłę. Nie chcą jednak nikogo bić. Czy uda im się przeciwstawić dręczycielowi bez stosowania przemocy? 


Moja recenzja:


Tak dużo słyszy się teraz o przemocy w szkole, na ulicy i nie tylko. Przemoc zdarza się już w...przedszkolu. A dzieci wtedy stoją i nie reagują, nawet jeśli są osobami na których ta przemoc jest skierowana. Ludzie boją stanąć w obronie słabszego i postawić się, boją się, że i im się dostanie, że to nad nich się odbije, tak samo postępują w większości przypadków osoby dorosłe. A takie zachowanie dodaje tylko oprawcy pewności siebie i poczucia bezkarności, przez to jego nękanie staje się coraz silniejsze, bo chce pokazać na co go stać.  A czasami po prostu myśli, że obserwatorzy jego nękania to pochwalają. O tym właśnie jest ta książka.


Bardzo lubię książki psychologiczne, poradniki itp.: Z jednej strony dlatego, że w domu mam ich bardzo dużo, z racji tego, że moja mama jest psychologiem/pedagogiem. Sama lubię zastanawiać się nad zachowaniami innych ludzi. 


Do książki przyciągnęło mnie wszystko: okładka, tytuł, opis, ale najbardziej te dwie pierwsze rzeczy. Coś mi one mówiły, ale dopiero przyjaciółka mnie oświeciła. Była , a raczej miała być to nasza lektura w trzeciej klasie, lecz nie mogłam jej nigdzie dostać, i tak po prawie trzech latach wpadła w moje ręce. 


Książka opowiada krótką historię o pewnym chłopaku, oraz jego kolegach, którzy stoją jak przysłowiowy słup soli, gdy chłopak z ich szkoły jest dręczony, przez Guza- postrach szkoły. 


Opowieść pani Elżbiety pokazuje jak się w takiej sytuacji zachować, jak pomóc drugiej osobie jak i sobie. Dodaje także odwagi. 

"Słup soli" także świetnie pokazuje jak powstrzymać dręczyciela, jak się do niego odnosić. I jak się w takich sytuacjach zachowywać. 


Osobiście z dręczenie w szkole typu bicie, się nie spotkałam i mam nadzieję, że to nigdy nie nastąpi. Ale z wyśmiewaniem się spotykam i to aż za często, uważam, że osoba w ten sposób dręczona powinna powiedzieć o tym komuś dorosłemu, a dręczyciela krótko mówiąc olać! Nie pokazywać mu, że robi to na niej jakiekolwiek wrażenie. 


Według mnie każdy uczeń powinien posiadać tą książkę lub tego typu. Powinno być takich książek jak najwięcej.


Ilustracje zbytnio mi się nie podobają, no ale takie jest moje zdanie. 


Moja ocena 9/10


Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa GWP Serdecznie dziękuję!